Sinds eind 2020 is het werken met UiTPAS een voorwaarde om subsidies van de Stad Aalst te krijgen als cultuur-, jeugd of sportvereniging. Dat is een mooie structurele vooruitgang waardoor het aanbod in onze stad voor iedereen toegankelijk wordt. Dit staat nu op de helling bij de sportverenigingen. Een gemiste kans voor Aalst om het inclusieve subsidiebeleid dat vooropgesteld was waar te maken en geen goede zaak voor gezinnen in armoede. “Mijn kinderen sportten vroeger niet. Het was te duur. Dankzij de UiTPAS kon ik mijn kinderen inschrijven in een sportclub en hebben ze kansen gehad die ik ze anders niet had kunnen geven. Zo is mijn oudste zoon gestart met judo. Hij is er goed in én doet het ook graag. Ook het sociale is voor hem enorm belangrijk, leeftijdsgenoten tegenkomen. Ondertussen haalde hij verschillende bekers. Zonder de UiTPAS was dit allemaal niet mogelijk geweest. Het zorgt er ook voor dat ze sterker in het leven staan.”
“Elk kind en elke persoon zou ongeacht zijn financiële mogelijkheden en achtergrond moeten kunnen sporten. Want sporten is zoveel meer dan die beweging die al zo’n deugd doet. Het is ook vrienden maken, structuur krijgen in je leven, het is voelen dat je iets kan en je grenzen verleggen. Het is een manier waarop je nieuwe mensen leert kennen en je een plek krijgt in de samenleving.”
Dat het subsidiereglement dat voor sportclubs nog niet zo lang in voege was nu teruggedraaid wordt, betreuren we erg vanuit Vierdewereldgroep Mensen voor Mensen. Het was een kans om – in de stad waar de UiTPAS ontstond – ook nu weer een voortrekkersrol te spelen met een beleid dat een duidelijk signaal geeft dat iederéén moet kunnen deelnemen aan het aanbod in onze stad. Zo was dit niet langer afhankelijk van goodwill van organisaties. Heel jammer dat er een stap terug gezet wordt nog vóór het nieuwe reglement lang genoeg bestond om te zien hoe het werkte en het dan te evalueren en bij te sturen waar nodig. De huidige beslissing zal leiden tot uitsluiting ipv insluiting.
Recent organiseerden wij een opleiding tot ‘UiTPAScoach’ waar 10 sportaanbieders aan deelnamen. De sportclubs kregen een breder inzicht in de leefwereld van gezinnen in armoede, wisselden goede praktijken uit en waren zo nog meer gemotiveerd om hiermee aan de slag te gaan in hun eigen organisatie. De betrokkenheid van de sportclubs was groot en iedereen was overtuigd van het belang dat iederéén in onze stad moet kunnen participeren aan het volledige sportaanbod.
Uiteraard vinden wij vanuit de Vierdewereldgroep Mensen voor Mensen dat, als blijkt dat iets niet goed werkt, het moet bijgestuurd worden, maar met álle betrokkenen: het bestuur, de sportclubs én de gebruikers van de UiTPAS aan kansentarief. Er zijn zeker ook andere mogelijkheden dan wat nu voorligt om tegemoet te komen aan de bezorgdheden van een aantal sportclubs. In andere regio’s wordt bv. gewerkt met de 5%-regel: wanneer een aanbieder meer dan 5% leden met UiTPAS aan kansentarief heeft, staat daar een volledige financiële tegemoetkoming van de gemeente aan de aanbieder tegenover.
We zijn bereid om over dit alles mee na te denken en zijn ervan overtuigd dat we samen met het stadsbestuur én de sportclubs verder werk kunnen maken van een brede toegankelijkheid van sport voor iederéén.
