Een aannemer is deze week gestart met de afbraakwerken van het oudste huisje van Heldergem. De woning aan Oud-Dorp 77 werd gesloopt en zal plaats maken voor meergezinswoningen. Een huisje met een bijzondere geschiedenis. Het dateerde – zeer waarschijnlijk – uit 1769. De eerste bewoners waren ene Joannes-Baptist Cobbaut en Martina Albertina Buyl. De laatste bewoner was Kamiel, mij vrij goed bekend. Kamiel was een – uit het goede hout gesneden – dorpsfiguur, die het huisje “verwende”, alsof het zijn kind was. Oude gereedschappen en foto’s gaven een rustiek aspect aan de woonkamer, waar vooral de fresco van ene V. Herreman, geschilderd in 1881 de aandacht trok. Ook de zolder was het bezichtigen waard. Het dak was overwelfd door 17-meter lange boomstammen. De goed bewaarde houten vloer werd eertijds gebruikt voor het drogen van graan.
Het vermelden waard is ook dat het huisje buiten gewoon woonhuis ook nog verschillende andere functies heeft gekend. Zo werd er tijdens WO I clandestien drank verkocht …. . Het gebouw deed ook een tijdje dienst als gemeentehuis en er hoorde zelfs een kamertje bij dat diende als cachot.
Dé hedendaagse troef van dit huisje was/zou geweest zijn dat het aan de “toegang” van natuurgebied Den Dotter lag (de Heldergemse zijde worden de Koesjbroeken genoemd). Den Dotter is een pareltje dat heel wat wandelaars, fietsers, ruiters e.d. aantrekt. Met de nodige politieke wil en een goed beleid kan deze aantrekkingskracht in de toekomst alleen maar toenemen. Het hoeft geen betoog dat het zeer betreurenswaardig is dat dit niet gered is, en op die manier de mogelijkheid ontnomen is om dit een symbolische toekomstfunctie te geven: Een minimuseum, een toeristisch infopunt over Haaltert in het algemeen en/den Dotter in het bijzonder, … . Helaas is hier anders over beslist.
(Bron: Pieter De Spiegeleer)
