Leerling kunstacademie schrijft gedicht voor het troostbos…

Een leerling van de kunstacademie schrijft een gedicht voor het troostbos, met als titel ‘Vind mij in de geur van lang geleden’. Op 10 december opent de gemeente Lede een troostbos met stilteplek, waar burgers heen kunnen om geliefden te herdenken. Voor het troostbos worden jonge bomen geplant op een groot perceel in de Stefaan Glorieuxstraat in Smetlede. Bij de ingang van het troostbos zal een bord de bezoekers wat meer uitleg geven over het initiatief. Er zal ook een gedicht op te lezen staan. Dat werd geschreven door Celine Camu (28), leerling van de kunstacademie van Lede.

“Toen de gemeente ons vroeg of wij wilden meewerken aan dit initiatief, waren mijn leerlingen meteen enthousiast”, zegt Kirstin Van lierde, docent Schrijven. “Mensen hebben behoefte aan woorden van troost bij het herdenken van een dierbare, en gedichten spelen daarbij een bijzondere rol. In poëzie kun je het onbenoembare zichtbaar maken. Met zorgvuldige woorden of een verrassend beeld geven we kwetsbare gevoelens zoals verdriet en gemis een stem.”

De leerlingen van de Schrijfklas kregen carte blanche en schreven een aantal weken naarstig aan hun teksten. Ze wilden de troostplek een gedicht kunnen schenken dat herkenbaar was, troost bracht en voor veel lezers toegankelijk was. Uit alle geschreven teksten kozen ze samen vervolgens het gedicht dat volgens hen het meest thuishoorde op de troostplek. Dat werd Ik ben er (misschien) van Celine Camu.

Het gedicht gaat als volgt: Ik ben er (misschien)

misschien is het donker, binnenshuis draag je, streepjes vollemaan op je borst.

misschien ben je een weeskind, met rode vleugels, generfd in schorse huid.

misschien ben je alleen, tussen de mensen, misschien ben ik er niet.

misschien ben ik er wel, sta ik, in kalenders van marmer gegrift, zijn lege stoelen versierd met, onzichtbare slingers, ga je naar de winkel voor een krop keel, en zand in je ogen.

misschien, ben je op zoek, tussen de lijnen, van gisteren.

vind mij, in de geur van lang geleden, foto’s gestapeld in wolken en achterzakken, in vlinders verdwaald tussen zilvervlekken, en bitterzoet.

Getekend Celine Camu.

Deel dit bericht via:
Dit bericht is geplaatst in Publireportage. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Current ye@r *