Op de social media post burgemeester Christoph D’Haese (N-VA) uit Aalst over wat hij al dan niet of wel heeft gezegd over de Aalsterse ziekenhuizen, en de opnames van Covid-19 patiënten uit het Brusselse. “Op geen enkel moment heb ik gezegd dat mensen in nood niet geholpen moeten worden. Wel integendeel! Dergelijk gebrek aan nuancering vind ik ronduit stuitend,” zegt D’Haese. Uiteraard moeten zieke mensen altijd en overal geholpen worden, dat spreekt nogal voor zich. Aalstenaars zijn solidaire en empathische mensen. Maar tegelijk zijn er uiteraard ook limieten aan wat wij in Aalst kunnen dragen, dat geldt voor alle ziekenhuizen. Een daarom trekken we aan de alarmbel.
Ten tweede kan men in Brussel niet zomaar alles op ons afschuiven. Men laat ginds de teugels vieren, neemt pas sinds gisteren de eerste serieuze maatregelen tegen de pandemie, de politiek verantwoordelijken hullen zich in stilzwijgen en schuiven de gevolgen zomaar door. Als men daar dan iets op zegt, is men verontwaardigd in alle Parlementen van het land.
Tot slot wat betreft de maximumcapaciteit van onze ziekenhuizen is op heden nog niet bereikt – gelukkig maar. Men ziet echter de cijfers toenemen, in Brussel zelfs schrikbarend stijgen (iemand, tussen haakjes, de Brusselse noodkreet van topdokter De Waele in De Afspraak gezien?). Ik vind dat het de taak is van een burgemeester om te anticiperen op wat er op ons afkomt. Besturen is vooruitzien, zeker als de volksgezondheid op het spel staat. Dat Aalstenaars en mensen uit de eigen Denderregio in onze ziekenhuizen medische zorgen moeten kunnen genieten als ze daar nood aan hebben, lijkt me de logica zelve. Door te weinig of te weinig effectieve maatregelen in Brussel, komen alle ziekenhuizen in de regio zwaar onder druk te staan. Wees gerust: er zal nooit een patiënt worden geweigerd. Maar we moeten blijven beseffen dat wanneer alle ziekenhuizen overspoeld worden door Coronapatiënten ook de reguliere zorg (zeg maar alle andere ingrepen) heel zwaar in het gedrang komt. Patiënten dreigen op wachtlijsten terecht te komen en ook dat willen we vermijden.
Intussen doen we met de Aalsterse veiligheidscel wat men elders ook beter zou doen: analyseren, overleggen en dan concrete en evenwichtige acties ondernemen. Zo zit ik morgen opnieuw in de Aalsterse Veiligheidscel samen met de medische discipline, de politie, de brandweer, de ambtenaar noodplanning, de diensten logistiek en communicatie. Ik ben een man van het terrein ten dienste van en in de weer voor elkeen die zorgbehoevend is. Laat daar dus nooit nog twijfel over bestaan.
