Veertien dagen geleden trok Denderhoutemnaar Tjorven Mertens (18) richting het Nederlandse Apeldoorn om daar tussen de grote mannen en kanonnen zijn EK af te werken. Het werd voor de sympathieke renner vooral een leerschool. Ervaring opdoen en bijleren was de boodschap. Meteen kon hij als jonge knaap zich voor de eerste keer meten met de profs. “Alles ging eigenlijk heel goed, zeker als eerstejaars belofte. Het is heel anders en een hele stap als je van de junioren naar de eliterenners gaat maar het verliep goed. Enkel de voorbereiding verliep iets minder want de week ervoor ben ik ziek uitgevallen. Ze hadden een soort van corona variant in mijn bloed gevonden en een bacterie op mijn longen. Het was een heel gedoe om opnieuw te herstellen. Hierdoor moest ik antibiotica slikken en nog andere medicatie. Uiteindelijk ben ik op tijd kunnen herstellen voor de stage. Ik heb wel de eerste dag niet kunnen deelnemen. Pas op dag twee kon ik aansluiten waar ik toch een paar dagen goed heb kunnen trainen om dan richting het EK in Apeldoorn te kunnen afreizen” begint Tjorven Mertens zijn verhaal.
“Ik heb enorm veel geleerd en opgestoken”. “Op de eerste dag van het EK stond de teamsprint op het programma. Op zich was dit goed verlopen. We hebben daar een nieuw Belgisch record kunnen neerzetten met een tijd van 45.540. Het oude record (46.00) stond al enkele jaren op naam van Ayrton De Pauw en zijn team. We tikte af voor een tiende plaats maar niet goed genoeg om ons te kwalificeren. Persoonlijk had ik wel het gevoel dat het nog beter kon, maar ik voelde me nog niet 100% hersteld van die ziekte. Twee dagen later was er het sprinttoernooi, dat ook zeer goed verliep. Daar heb ik op de 200m ook een persoonlijk record neergezet met een tijd van 10.429 waar ik heel tevreden over was. Op deze manier kwam ik uit in de 16de finale tegen een Engelsman, Hamish Turnbull, gewoon wereldniveau. Maar je weet natuurlijk om daar tegenop te boksen tegen olympische topatleten dat je zo goed als kansloos bent. Ik heb gedaan wat de coach mij vroeg, alles verliep perfect, ik heb mijn best gedaan en gegeven wat ik kon. Op de laatste dag van het EK was het de keirin. In de kwalificatie werd ik derde, op deze manier ging ik door naar de herkansingen, alleen kwam ik nog iets tekort aan de meet, vandaar werd ik helaas vierde en was ik ook uitgeschakeld. Hier beseft je dat je nog jong bent en je nog veel moet leren. Op zich ben ik zeer blij met mijn resultaten op het EK. Als renner en zeker als topsporter heb ik heel veel kunnen bijleren en opsteken, hoe ik moet handelen tijdens en voor de wedstrijd, hoe ik nog beter moet communiceren naar de coachen toe en dergelijke”.
Opbouwen naar EK Duitsland en WK Denemarken. “Op dit moment zijn we volop aan het opbouwen naar een periode waar we terug in de krachtblok schieten. Normaal gezien staat in april een Nations Cup in Milton (Canada) op de planning. Komende zomer volgt dan het EK voor beloften in het Duitse Cottbus waar ik dezelfde nummers zal afwerken en hoop mij daar te kunnen kwalificeren voor het WK in Denemarken. Voor Olympische Spelen is het nu nog veel te vroeg, hiervoor hebben we in België niet voldoende punten voor de sprint om ons te kwalificeren. Daarom gaan we nu de komende vier jaar proberen om zo veel mogelijk punten bij elkaar te kunnen sprokkelen zodat we op deze manier naar de Olympische Spelen kunnen gaan in Los Angeles van 2028. Ik hoop dat dit kan lukken, we werken er volop naartoe. Ik denk dat dit voor elke topsporter een droom is om daar naartoe te kunnen gaan, maar of het gaat lukken? Ik hoop van wel, maar zekerheid heb je nooit. Je weet nooit wat er nog zal gebeuren of wat er op uw pad komt. Maar in ieder geval we werken er volop naartoe. Belangrijkste is doen wat de coaches vragen, elke dag blijven knokken en hard werken, dan komt het wel vanzelf”.
“Hopen op een topsportcontract”. “Ik ben nog student die dit jaar afstudeert. Men hoop is om via Defensie een topsportcontract te kunnen krijgen. Op deze manier kan ik voltijds als eliterenner mijn sport beoefenen en betaald Defensie mij uit. Maar je moet altijd een plan B hebben. Ofwel ga ik nog een jaar wachten en nog harder en beter kan worden om dan het jaar daarna een contract te kunnen krijgen bij Defensie. Maar die barema’s zijn heel stevig omdat elke topsporter die bij Defensie zit allemaal olympische atleten zijn en al naar de Spelen zijn geweest of nu op de planning staan om naar de Spelen in Parijs te gaan. Het is zeker niet gemakkelijk om te kunnen binnenstappen bij de topsport van Defensie, maar zoals het er nu naar uitziet ziet het er heel mooi uit, maar zekerheid heb je natuurlijk nooit. Je moet altijd wachten tot alles rond is”.
“Evolution Sprinting Team, het team van papa Peter en Luc Depauw van Tom & Co Aalst”. Tjorven is niet zomaar aangesloten bij een wielerclub zoals alle andere wielerclubs met renners zijn. Het team Evolution Sprinting onder leiding van papa Peter en zijn beste vriend Luc Depauw tevens hoofdsponsor Tom&Co uit Aalst is een ploeg die enkel en alleen pisterenners begeleidt en ondersteunt en die de discipline sprint afwerken. Hiermee zijn zij uniek en de enige ploeg in België.
“Alles is begonnen vorig jaar. In België is er geen enkel sprint initiatief, ook niet vanuit de federatie. De Nieuw-Zeelandse coach Tim Carshwell heeft er alles aan gedaan om de sprint opnieuw op de kaart te zetten in België. Dat is al heel lang geleden dat dat zo is geweest. De beste jaren waren die van De Pauw en nadien is er eigenlijk niets meer geweest” vertelt ons Peter. “Ze hebben die coach naar België gehaald, een aantal testen gedaan, een aantal jonge renners binnengehaald en daarmee zijn ze beginnen werken. Die mannen konden wel meetrainen met de federatie, de betere werden opgenomen in de nationale ploeg zoals Tjorven en Runar De Schrijver. Zij waren wel vrij gerust van hun wekelijkse trainingen die er waren en voor sommige belangrijke confrontaties, maar de rest bleef eigenlijk in de kou staan. Die mochten wel meetrainen maar qua begeleiding was dat totaal niet vet. Daarom hebben wij daarover nagedacht om daar een structuur in te gieten en een team op te richten in België om die mensen onderdak te kunnen geven.
Vanuit ons team kunnen wij ze een extra begeleiding geven en vooral ondersteuning richting de mensen die dan afvallen bij de Nationale ploeg. We hebben dan ook gekozen voor een aantal kopmannen en we hebben sterke sprinters kunnen binnenhalen. Onze hoofddoel en opzet is dat je enkel en alleen de sprint rijdt op de piste, je mag geen wedstrijden rijden op de weg. We zijn hiermee exclusief in België, er is nog nooit een sprintploeg geweest in ons land en voorlopig zijn wij nog altijd de enige ploeg die dit hebben kunnen verwezenlijken. Maar we zien wel wat de toekomst ons brengt. Het is niet omdat het mijn zoon is, maar we zijn enorm fier dat we zo renners onderdak kunnen geven. Ik heb dat kunnen realiseren met mijn beste vriend en hoofdsponsor Luc De Pauw van Tom & Co uit Aalst. Zonder hem zou dit project niet realiseerbaar geweest zijn. Het kost stukken van mensen om zoiets op het getouw te kunnen zetten. Hij volgt Tjorven al een aantal jaren ook al van bij de BMX, hij is vriend aan huis, we hebben samen ook nog een boksclub in Affligem, we werken nu een 12 tal jaar samen en het was ook Luc die mij hiertoe heeft aangezet om deze club op te starten en mij hierin te ondersteunen.
Onmiddellijk had hij een budget vrij gemaakt voor deze ploeg. Hij is de grootte financiële kracht in ons verhaal waarvoor wij hem van harte bedanken. Ook veldovenstenen Danny Van Den Broeck bij wie Tjorven als BMX’er op zijn weiland kon en mocht gaan crossen sprong mee op ons kar dit jaar en zo kwam alles in kannen en kruiken. Gaan wij moeten uitbreiden? Waarschijnlijk wel, naar de toekomst toe maar dat gaan we dan nog wel zien op welke manier we dat zullen gaan uitwerken. Ook de financiële mogelijkheden en uiteraard gaan we internationaal moeten gaan en zullen we de volgende jaren internationale renners bijkomen” aldus een gedreven, gemotiveerde maar vooral fiere papa Peter.
“Hopen op finaleplaats en stiekem medaille op EK”. “Ik vind het fantastisch dat je in België zo een sprintploeg specifiek voor de piste hebt. Het is gewoon ideaal dat je de nationale ploeg hebt en dat je buiten die nationale ploeg ook een super goede team begeleiding hebt. Beter kan je het niet hebben als sprinter op de piste en is duidelijke meerwaarde. Mijn doelstelling voor 2024 is dat ik een mooie selectie bij de profs zou kunnen krijgen en het zou heel mooi zijn om in oktober als eerstejaars belofte op het WK in Denemarken te kunnen staan. Hopelijk kunnen we het Belgisch record nog scherper zetten bij de elite. Ook droom ik ervan om op het EK in Duitsland een finaleplaats te kunnen rijden in de keirin met stiekem een medaille. Ik heb er ergens wel vertrouwen in. We gaan alles geven maar vooral genieten” aldus de overvriendelijke maar toch bescheiden Tjorven Mertens.
(Foto: GC)
