Patrick De Smedt (sp.a) stopt met actieve politiek, en doet afstand van zijn mandaat als gemeenteraadslid. “Mijn hart voor de stad en haar mensen blijft groot, maar het is een beslissing die moest worden genomen”, zegt hijzelf. Vanaf de eerste gemeenteraad begin volgend jaar zal herverkozen gemeenteraadslid en gewezen schepen en ocmw-voorzitter Patrick De Smedt stoppen met de actieve lokale politiek. 36 jaar zetelde Patrick in de gemeenteraad, waarvan 24 jaar als schepen in onze stad. Onder zijn beleid kwamen er sociale woningen, kinderopvangcentra en woonzorgcentra bij. De Smedt was een sociaal sterk geëngageerde en gewaardeerde ocmw-voorzitter. Hij zorgde ervoor dat Aalst een voortrekker werd voor waterzuivering en een duurzame rioleringsaanpak nog voor duurzaamheid een modewoord werd. In 2012 koos hij voor de oppositie omdat de sociale impact van het voorgestelde bestuursakkoord veel te beperkt was.
Bij de recente gemeenteraadsverkiezingen van oktober werd hij als lijstduwer opnieuw verkozen. De Smedt kan echter om gezondheidsredenen, zijn mandaat niet meer opnemen. In 1983 maakte de dan 25-jarige Patrick De Smedt voor het eerst deel uit van de Aalsterse gemeenteraad. Hij was toen het jongste gemeenteraadslid ooit van de stad Aalst. Sociaal engagement en politiek bewustzijn hadden hem die richting in gestuurd. Bij de toenmalige SP herkende hij de strijd voor sociale rechtvaardigheid en de inzet voor de meest kwetsbaren in de samenleving. Beide zouden blijvend richting geven aan zijn persoonlijk leven en aan zijn politieke loopbaan. Al in 1989 werd hij schepen van jeugd, sport, welzijn, ontwikkelingssamenwerking en vrede, vrije tijd en werklozenwerking. Voor het eerst tekende een pluralistische jeugdraad een volwaardig en participatief jongerenbeleidsplan voor de stad uit, het Trefcentrum voor werklozen en vrijetijds-besteding werd geopend.
Drie jaar later, in 1991 nam hij voor het eerst het technische mandaat in de harde sector van openbare werken, patrimonium en huisvesting voor zijn rekening, hij zal dit gedurende 15 jaar blijven doen. Met de toen beperkte budgetten werden accenten gelegd inzake waterzuivering, wijk- en buurtgerichte wegenis- en rioleringswerken en inzake fiets- en voetpadenbeleid. Er werd aanzienlijk geïnvesteerd in de deelgemeenten. De aanzet tot stads- en dorpsvernieuwing kwam op gang. In de paarse coalities o.l.v. burgemeester De Maght kwam ook een belangrijke klemtoon op het sociale te liggen. Tal van Infrastructuurbeslissingen werden gewogen aan de impact op het welzijn van de Aalsterse burgers. De Smedt maakte er een punt van om investeringen (zoals school- en sportinfrastructuur, de omvorming van zwembad tot kunstacademie, kinderopvangcentra, opvoedingswinkel, sociale woningen, de woonwinkel, het sociaal verhuurkantoor en het woonwagenterrein, het trefcentrum, het sociaal restaurant annex ontmoetingscentrum, het verruimd opvangtehuis, de ocmw dienstencentra, woonzorgcentra en het sociaal huis, de deblokkering en opstart van het restauratiedossier St Martinuskerk, de renovatie van verschillende oud- gemeentehuizen in de deelgemeenten) af te wegen aan de sociale meerwaarde die ze konden opleveren. De architectuurwedstrijd werd met succes voor het eerst ingevoerd bij de realisatie van het politiehuis. ‘Bouwen is niet genoeg, in de gebouwen moeten de mensen en het personeel zich ook goed voelen, in de huizen moeten ook gelukkige mensen wonen.’
De Smedt combineerde zijn opdracht met een blijvend engagement in het sociale middenveld. Vriend en vijand spraken dan ook hun appreciatie uit wanneer Patrick De Smedt in 2007 het mandaat van ocmw-voorzitter en schepen van welzijnsbeleid, sociale zaken en gezin opnam. Het was het logisch gevolg van jarenlange politieke en persoonlijke inzet, de veruitwendiging van een authentieke overtuiging. De Smedt vierde 30 jaar ocmw met de lat hoger te leggen en de ambities nog scherper te stellen. Het eerste lokaal sociaal beleidsplan, het uitgebreid zorgstrategisch plan en de oprichting van het welzijnsforum zorgden voor de aanzet en realisatie van vele (bouw)dossiers voor kinder- en bejaardenzorg, voor werklozenbegeleiding en daklozenopvang. Ook vele andere initiatieven met reële welzijnsimpact dragen zijn signatuur. Armoedebestrijding met oa de kansenpas was de rode draad in het beleid.
De realisaties kwamen er dankzij een goede samenwerking met de collega’s over de partijgrenzen heen. Met vertrouwen en collegialiteit kon veel bereikt worden. Reeds in 1984 ontving Patrick van de lokale pers de Appelsienprijs ‘omwille van zijn positieve inbreng en korrekte houding in de gemeenteraad, waar hij onverstoorbaaar zijn standpunten verdedigde’. Na de verkiezingen van 2012 kwam de sp.a afdeling Aalst in woelig water terecht. Het coalitievoorstel met NV-A had een te beperkte sociale inslag. Het scherpe debat stortte de lokale sp.a in een diepe crisis. Trouw aan ideologie en engagement koos sp.a voor de oppositiebanken. Bij de recente verkiezingen in 2018 stond sp.a weer op de kaart. Met een groei van twee naar drie zetels in de gemeenteraad, heeft de partij haar slagkracht hervonden. Patrick werd vanop een lijstduwersplaats herverkozen.
Gezondheidsredenen dwingen hem echter onverwachts van het mandaat af te zien. De beslissing om terug te treden is niet de gemakkelijkste uit de politieke loopbaan van Patrick De Smedt. ‘Maar als het toch moet gebeuren, is het nu wellicht het goede moment,’ zegt hij.’ Een jonge, dynamische ploeg met meerdere verruimers staat klaar. De fakkel wordt doorgegeven. Eerste opvolger Huguette Van Medegael (51) uit Gijzegem is verpleegkundige, acod vakbondsmilitante en mantelzorgster. Zij zal naast mobiliteit vooral de sociale kavels opvolgen. “Als ik terugkijk, kan ik alleen maar dankbaar zijn, zegt Patrick De Smedt. Voor de kansen die ik kreeg, de realisaties die ik mocht aansturen, de samenwerkingen die ik kon aangaan, de mensen die ik mocht ontmoeten. Dit is niet mijn droomscenario, maar ik heb vertrouwen in de sociale toekomst van Aalst. Die blijft bij sp.a in goede handen. Patrick bedankt sp.a, Persregio Dender, de collega’s, de medewerkers en kabinetsmedewerkers, de vele vrijwilligers en alle Aalstenaars”.
