Groen Geraardsbergen pleit voor een woonbeleid gericht naar de behoeften van de inwoners en niet naar promotoren en projectontwikkelaars voor wie ‘verkopen’ prioritair is. De Vlaamse Regering heeft (had?) de ambitie om vanaf 2040 het bebouwen van open ruimte niet meer toe te laten. De vraag is of men deze ambitie zal kunnen aanhouden. Open-VLD en NV-A zien dit niet meer als prioriteit. In Geraardsbergen blijft het aandeel bebouwde gronden alsmaar stijgen, alsof men hals over kop de nog resterende open ruimte wil volbouwen. In kader van “de afbakening van het kleinstedelijk gebied Geraardsbergen” werd een woonstudie uitvoeren. Tevens werd in opdracht van de stad door BUUR een rapport opgesteld “Hoger bouwen en verdichting in Geraardsbergen en zijn deelgemeenten” waarbij hoogbouw wordt toegelaten in strategische zones mits een toegevoegde waarde voor de omgeving.
Groen Geraardsbergen stelt vast dat de studies elkaar tegenspreken. De studie van BUUR houdt helemaal geen rekening met de vaststellingen vanuit de woonstudie. Men houdt heel beperkt rekening met de aanwezige voorzieningen in de deelgemeenten, zoals nabijheid van dienstverlening (dokter, apotheek, geldopname), basiswinkelaanbod (bakker, slager, buurtwinkel). Het woningaanbod moet rekening houden met de demografische evolutie en de gezinsstructuur, zoals de vergrijzing van de bevolking (55% van de bevolking is ouder dan 40 jaar), de jonge gezinnen, de nieuw samengestelde gezinnen, eenoudergezinnen (10%) maar ook aan betaalbaarheid en eigendomsstatuut.
Groen Geraardsbergen stelt vast dat men bij de (recente) bouwprojecten vooral focust op de middenklasse en weinig op groepen met een laag inkomen. Er wordt weinig aandacht gegeven aan de stedelijke sociale ongelijkheid. Er moet dan ook rekening mee gehouden worden met de personen/gezinnen die geen eigen woning kunnen verwerven. Het bestuur van Geraardsbergen maakt het zich gemakkelijk door te stellen dat zij het sociaal objectief (= het te behalen sociale woningen) reeds bereikt hebben.
Bij grote bouwprojecten verschuilt men zich achter technische argumenten “het perceel is kleiner dan een halve hectare, het project voorziet geen verkaveling of groepswoningbouw met 10 of meer loten voor woningbouw en telt evenmin 50 of meer appartementen”. In deze gevallen moet er geen bescheiden woningaanbod gerealiseerd worden.
Ten gevolge van de klimaatopwarming zullen we meer en meer geconfronteerd worden met stortbuien en onweders. Groen Geraardsbergen dringt er dan bij het lokaal beleid ook op aan om nog slechts verharding toe te laten waar het niet anders. Er moet werk gemaakt worden van een absolute bouwstop in valleien, natuur- en overstromingsgevoelige gebieden.
Danny Baeten van Aquafin stelt: “Verstandig omgaan met hemelwater houdt in dat je zoveel mogelijk ter plaatse opvangt en buffert. De enige vereist is dat je regenwater voldoende ruimte biedt door de inrichting van de omgeving doordacht aan te pakken”. In het uitbouwen van een visie inzake toekomstig woonbeleid en ruimtelijke orde is het aanpakken van de verharding een prioriteit.
Als er dan toch moet gezocht worden naar groeipotentieel dan moeten we ons richten naar de stationsdorpen. Hier moet er gewerkt worden aan verdichting (kleinere kavels/woningen) en op korte afstand van de zwaartepunten van de kern (o.a. school, dokter, apotheek, winkel). Het verzorgen van de kwaliteit van de trage wegen moet de verplaatsingsafstand verkleinen en het trappen en stappen stimuleren.
De vorige bouwmeester Leo Van Broeck hield een vurig pleidooi om bewoning in steden en dorpskernen te verdichten en ruimte in buitengebied terug te geven aan de natuur. In die woonkernen moeten mensen dan wel vinden wat ze nu op het platteland en buitengebieden zoeken: rust, groen, privacy, ruimte om te spelen voor kinderen.
We stellen een verouderingstrend vast. We gaan moeten inzetten op zorg en ondersteuning. Aangepaste woningen dicht bij ziekenhuis, woonzorgcentrum en dagverblijf moeten senioren langer in hun vertrouwde omgeving houden, eerder dan hen te verkassen in dure serviceflats. Bij de opstart van de dorpsraden stelde burgemeester De Padt dat de dorpsraden zouden betrokken worden bij elk project die zou opgestart worden op het grondgebied van hun gemeente. Tot op heden merken we daar weinig van. Slechts weinig dorpsraden, om niet te zeggen geen, werden tot op heden betrokken bij de discussie rond bouwprojecten die opgestart worden in hun gemeente.
Groen Geraardsbergen pleit voor een toekomstvisie inzake wonen. Dit vanuit de noden die bij de bevolking leven. Zij zijn de eerste betrokkenen. De stad mag zich niet laten leiden door een vooraf bepaald patroon dat het nadenken over mogelijke oplossingen hypothekeert.
