Op de Jubileumviering kwamen verschillende mensen aan het woord om de geschiedenis én toekomst van Milieufront Omer Wattez vzw te belichten. Voorzitter Patrick Vandemenschbrugge opende de avond. Hij onderstreepte de relevante werking van de voorbije vijftig jaar voor behoud van milieu, natuur en cultuurhistorisch erfgoed in het werkingsgebied. Zonder de inzet van MOW was de autosnelweg A9 er wel gekomen, dwars door de Vlaamse Ardennen. Het verzet tegen die snelweg was eigenlijk de aanzet geweest om de organisatie op te starten, met onder meer Ulrich Libbrecht. Intussen is dat werkingsgebied verder uitgelopen, van de Dender in het zuiden tot de Leie in het noorden, met de tussenliggende heuvels.
Daarmee was de link naar de volgende spreker gelegd. Oud-milieurechter Jan Van den Berghe was een van de medestanders van Libbrecht voor de start van de Stichting Omer Wattez, zoals de naam bij de oprichting klonk. Hij plaatste zijn handtekening samen met anderen onder de oprichtingsakte. Netjes ingekaderd hangt die nog steeds aan de muur, in het secretariaat van Milieufront Omer Wattez.
Van den Berghe beschreef lyrisch hoe hij als jongeling reeds geboeid was door de natuur en het milieu. Hij haalde gedetailleerde herinneringen op uit het Oudenaardse, met naam en toenaam van natuurplekken die intussen reeds lang verdwenen zijn. Er klonk nostalgie en weemoed in zijn woorden. Op het projectiescherm liet hij zijn netjes bewaarde notitieboekjes uit die tijd zien.
Vanuit die liefde voor de natuur maakte hij de brug naar het recht eerst als advocaat, later als rechter, zo vertelde hij. En in onze rechtspraak vond -en vindt hij nog steeds- het recht van het milieu een hoofdzaak. In zijn rijke carrière als rechter heeft hij veel vonnissen gemaakt. Soms te veel naar zijn gevoel, voegde hij toe.
Hij noemde natuuramnesie als het grote gevaar dat ons milieu bedreigt. We zijn vergeten hoe de natuur er vroeger uitzag en zijn met steeds minder natuur tevreden. Dat uit zich ook in het beleid, als daarvan nog sprake kan zijn.
Milieu wetgeving is window dressing geworden, verduidelijkte hij. De zaken worden in het uitstalraam anders voorgesteld dan ze in werkelijkheid zijn. Rechterlijke macht moet zorgen voor evenwicht. En dat doet het steeds minder. De greep van politiek beleid neemt toe, ook in dit land: er is een ongeziene inmenging van de uitvoerende op de rechterlijke macht. Ook het Verdrag van Aarhus staat op het spel. En dat is net in leven geroepen om milieuorganisaties en burgers inspraak te geven. Van den Berghe liet niet na om te onderstrepen wat er gaande is en hoe belangrijk milieuorganisaties zoals Milieufront Omer Wattez zijn, om druk te blijven zetten, want ‘een schoon milieu is geen luxe’.
Aan de volgende spreker overhandigde Van den Berghe twee blikken dozen: een grote en een kleine. De grote symboliseerde de natuur die we gekend hebben. De kleine stond symbool voor de natuur die ons nog zal resten, als de natuur verder verwaarloosd wordt.
De opeenvolgende sprekers werden mooi aan elkaar gepraat door moderator van dienst Cornelis Blommaert. Het Geuzenkoor zorgde tussendoor voor het muzikale intermezzo. Het koor bestaat uit natuurvrienden, die ten tijde van de oprichting van MOW elkaar vonden. Ze werden toendertijd door de plaatselijke pastoor Geuzen genoemd. Voor deze gelegenheid hadden ze uitzonderlijk opnieuw gerepeteerd in hun muzikaal oeuvre. De liederen weergalmden in de gewelven van de mooie Volkszaal van het stadhuis.
Vic Verhaeghe was de derde spreker. Hij is actief bij JNM, een jeugdbeweging voor jongeren van 7 tot 26 jaar die geïnteresseerd zijn in natuur en milieu. Met hun actie op de vorige Gentse Feesten, spandoeken tegen de subsidies voor fossiele brandstoffen, zetten ze in op bewustmaking bij het jonge publiek. Verhaeghe haalde er ook cijfers bij, met hallucinante totaal bedragen van subsidies voor fossiele brandstoffen in eigen land en in Europa.
Hij onderstreepte hoe belangrijk jeugd is om het tij nog in een goede richting te krijgen. Maar ook hoe belangrijk volwassenen voor die jeugdwerking zijn. Verenigingen zoals MOW zijn beslist voorbeelden waar ze als jongeren naar opkijken. Ze kunnen er hun partners in vinden om jeugdige medestanders te zijn.
Als laatste spreker van de avond nam burgemeester John Adam het woord. Met lof sprak hij over de verwezenlijkingen van Milieufront Omer Wattez en overhandigde voorzitter Vandemenschbrugge een omslag met cadeaubonnen van lokale winkels. Hij onderstreepte ook dat hij en zijn College een onderbouwd natuurbeleidsplan hebben uitgeschreven. En dat zij zich zullen inzetten voor natuur en milieu, onder meer door oude bomen in en rond Oudenaarde beter te beschermen. We zullen hen over 50 jaar herinneren aan de beloftes, want dan bestaat MOW immers 50 jaar.
Het laatste woord was voor voorzitter Vandemenschbrugge, met een bedanking aan alle sprekers, aanwezigen en medewerkers op deze feestelijke avond, gevolgd door een uitnodiging tot een afsluitende receptie, aangeboden door Stad Oudenaarde.
