Het kattensterilisatieproject van wilde katten van de stad in samenwerking met dierenartsen en het dierenasiel Ninove werd stopgezet door het stadsbestuur. Het dierenasiel zette vangkooien op vraag van burgers die wilde katten meldden. De praktijk De Molenhoek voerde de sterilisaties uit. De dag erna werden de katten opnieuw uitgezet op de plaats waar ze werden gevangen. De katten kregen dan een knip in het oor om duidelijk te maken dat ze gesteriliseerd zijn.Die samenwerking ging jaren heel goed. Het dierenasiel kon dag en nacht terecht bij de Molenhoek om de te steriliseren poezen af te zetten. Ze werden dezelfde dag nog gesteriliseerd en konden er één nachtje overnachten en bekomen van de ingreep.
Gemeenteraadslid Coppens: “Ik heb vernomen dat er besprekingen tussen de stad, de dierenartsen en het dierenasiel waren sinds januari 2025. In april werd beslist dat dit project moest blijven doorgaan. Tot deze zomer: in augustus 2025 ontvingen de dierenartsen een brief van de stad dat het project wordt stopgezet.”De dierenartsen en het asiel hebben begrepen dat er eerder in de loop van volgend jaar een opdracht zou uitgeschreven door de stad waarop dierenartsen kunnen inschrijven en hun prijzen kunnen indienen.Intussen ligt het sterilisatieproject al maanden stil.Dit is geen goede zaak. Net omdat poezen het hele jaar door kittens krijgen. Zij krijgen meerdere nestjes per jaar, vaak met 3 tot 6 kittens per keer. Dit project stilleggen is dus een fiasco.
Het sterilisatieproject heeft twee doelen. Namelijk de populatie wilde katten in toom houden maar anderzijds ook de gezondheid van deze wilde katten opvolgen. Doorgaans zijn deze gevangen wilde katten gezond . Soms zijn zij ziek, hebben ze kattenaids, kattenziekte, kanker… Dan is het noodzakelijk dat er kan overgegaan worden tot euthanasie van deze poezen, om hun uit hun lijden te verlossen, de populatie wilde katten gezond te houden en eveneens om de populatie tamme katten gezond te houden.
“Ik heb begrepen dat er geen akkoord komt over het prijskaartje na een gevraagde indexatie. Dat zijn onderhandelingen die moeten gevoerd worden, die vervelend kunnen zijn, zowel voor de dierenarts als voor de stad, maar je volgens mij toch altijd moet aan uit geraken. Wij zijn altijd voorstander geweest om samen te werken met een groepspraktijk. Zij kunnen het aan om 5 poezen per dag te behandelen, wat voor 1 dierenarts moeilijk bol te werken valt. Zeker niet als alle regels der kunst toegepast worden, er in een steriele omgeving moet gewerkt worden en de nodige tijd moet genomen worden om die diertjes open te snijden en terug toe te naaien en even te laten bekomen.”
