De stad Aalst hangt tijdens IDAHOT, de internationale dag tegen homo- en transfobie, al jaren de regenboogvlag uit. Ze doet dat op initiatief van Vooruit fractievoorzitter Sam Van de Putte die hiervoor pleitte in 2009. De eerste jaren hing ze nog wat verdoken achter een hoek, sinds 2012 hangt de vlag prominent aan de Grote Markt. “Het is fijn dat de stad deelneemt aan de actie tijdens IDAHOT en de regenbookvlag tijdens de Belgian Pride Week laat wapperen” zegt Van de Putte. Toch is hij ontgoocheld dat de acties t.a.v. de LGBTI+ gemeenschap zich al jaren beperken tot het uithangen van de vlag. “Ik heb het stadsbestuur altijd al gevraagd om een écht gelijkekansenbeleid te voeren om te streven naar een stad waarin iedereen zich kan thuis voelen. Aalst laat hierin echter enorme steken vallen. Eind 2021 zei de burgemeester dat de meerderheidspartijen met een initiatief zouden komen om de LGBTI+ gemeenschap in onze stad te ondersteunen. Tot vandaag blijft het hierover oorverdovend stil. Opnieuw gaat het beleid van Aalst niet verder dan pure aankondigingspolitiek” vertelt Sam. 
ILGA-Europe, de Europese koepel van LGBTI+ organisaties, onthulde vorige week de Rainbow Index 2023. Daarin wordt de wetgeving rond gender- en seksuele diversiteit van 49 landen geëvalueerd. Ons land scoort daarin goed op vlak van wetgeving. Maar die vooruitgang weerspiegelt niet altijd de realiteit die LGBTI+ personen in het dagelijks leven ervaren. Nog te vaak worden zij geconfronteerd met verbale en fysieke agressie in de publieke ruimte.
Uit onderzoek blijkt dat 93 procent van de Vlaamse holebi- en transpersonen de voorbije twee jaar te maken kreeg met verbaal geweld en dat 37 procent zelfs het slachtoffer werd van fysiek geweld. Dat heeft een enorme impact op hoe je door de stad wandelt. Daarnaast heeft ongeveer een kwart van alle LGBTI+ personen ooit een zelfmoordpoging ondernomen. Een cijfer dat 6 keer hoger ligt dan in de algemene bevolking. “Deze cijfers zijn duizelingwekkend. De stad moet nu eindelijk de symboolpolitiek overstijgen en aan de slag gaan. Daarom herhaal ik de vraag naar een concreet actieplan om gelijke kansen en non-discriminatie te bevorderen. Ik wil gerust de aanzet geven zodat er niet opnieuw jaren verloren gaan.”
