Met de dag van de Vlaamse gemeenschap in ons achterhoofd, is het misschien eens goed ons licht eens op te steken bij Kind en Gezin rond de cijfers van geboortes bij inwoners van Denderleeuw. Dit is stof die er ons toe aanzet om de verschuivingen waar te nemen, dacht Vlaams Belanger Kristof Slagmulder. De cijfers spreken voor zich, Denderleeuw is aan vervreemden, weldra zijn de Vlamingen hier dan ook in de minderheid. Het aantal jonge gezinnen waar nog Nederlands wordt gesproken, gaat er in Denderleeuw met rasse schreden op achteruit. Dat blijkt uit de nieuwste cijfers van Kind en Gezin. Het Vlaams Belang verwacht dringend meer ambitie van het gemeentebestuur om het tij te keren.
In 2012 groeide ‘slechts’ 24,3 procent van de pasgeborenen op in een anderstalig gezin, in 2016 liep dat cijfer op tot 32,4% procent. In 6,7 op de 10 gezinnen is de thuistaal het Nederlands. Het aantal kinderen dat thuis in het Frans wordt opgevoed, ligt op 22,1 procent. Hoe men het ook draait of keert, de gemeente Denderleeuw ondervindt in toenemende mate de gevolgen van het lakse immigratiebeleid dat in dit land wordt gevoerd. “En dat terwijl op lokaal vlak elk beleid om het Vlaamse karakter van onze gemeente te versterken uitblijft”, aldus Kristof Slagmulder (VB).
Het spreekt voor zich dat, wanneer de huidige tendens zich doorzet, de Vlamingen een minderheid in eigen gemeente dreigen te worden, terwijl elk integratiebeleid helemaal onmogelijk wordt gemaakt. “De immigratiekraan moet eindelijk worden dichtgedraaid. Immigranten die zich niet willen of kunnen aanpassen, moeten worden aangemoedigd om terug te keren naar het land van herkomst”, zegt Kristof Slagmulder. Op lokaal vlak moet bovendien dringend een beleid worden gevoerd om het Vlaamse karakter van onze gemeente te versterken. Zo niet, kunnen we binnenkort ‘minderheidsplannen’ gaan opmaken voor autochtone Vlamingen.
