De Geraardsbergse burgemeester zorgt zowel Nationaal als in onze contreien voor heel wat commotie, zo wenst Groen Geraardsbergen ook te reageren op de uitspraak van Guido De Padt omtrent vreemdelingen en politieke vluchtelingen. “Open VLD burgemeester De Padt kon het terug niet laten om de vreemdelingen een veeg uit de pan te geven. De Padt laat immers in recente uitspraken uitschijnen dat Geraardsbergen meer dan andere gemeenten af te rekenen krijgt met de opvang van niet-Belgen, dat door de komst van niet-Belgen het recht op leefloon in het gedrang komt, en dat wij overspoeld worden door niet-Belgen. Groen-Geraardsbergen vindt dat de burgemeester de waarheid geweld aandoet en de afkerige houding ten aanzien van vreemdelingen nog wat aanwakkert door insinuaties gebaseerd op verkeerd geïnterpreteerde feiten.” Uit de statistieken van de Vlaamse Overheid mogen we geenszins stellen dat Geraardsbergen verhoudingsgewijs het aantal niet-Belgen meer zag stijgen dan andere gemeenten in de buurt.
In Zottegem en Ninove steeg het aantal niet-Belgen meer dan in Geraardsbergen. Dus dat Geraardsbergen grotere inspanningen zou doen dan anderen is bij de haren getrokken. Van een overspoeling van niet-Belgen kunnen we in Geraardsbergen ook moeilijk spreken. Nog geen 4% van alle inwoners van Geraardsbergen zijn niet-Belgen. Als we dan kijken naar de nationaliteit van deze niet-Belgen dan stellen we vast dat bijna de helft (1,8%) Nederlander (216) zijn, Pool (119), Rus (101), Congolees (54) of Fransman (54) zijn. Omtrent het recht op leefloon doen ook de meest wilde verhalen de ronde. Zonder al te zeer in detail te willen gaan willen we toch wel stellen dat niet-Belgen waarvan de aanvraag nog loopt om het statuut van politiek vluchteling te krijgen geen recht hebben op leefloon.
We kunnen niet ontkennen dat het aantal leefloners in Geraardsbergen vrij hoog is . Een verklaring hiervoor mag wel gezocht worden bij het aantal Belgen die recht hebben op leefloon. Men mag ook de stelling niet voeden dat zomaar iedereen recht heeft op leefloon. Men moet wel degelijk aan een aantal voorwaarden voldoen:
– zijn werkelijke verblijfplaats in België hebben, dus gewoonlijk en bestendig op Belgisch grondgebied verblijven
– meerderjarig zijn of hiermee gelijkgesteld (minderjarigen die ontvoogd zijn door huwelijk, één of meerdere kinderen ten laste hebben of die zwanger zijn)
– Belg zijn, ofwel als EU-burger een verblijfsrecht van meer dan drie maanden hebben, ofwel staatsloze zijn, ofwel erkend politiek vluchteling zijn, ofwel als vreemdeling ingeschreven zijn in het bevolkingsregister
– onvoldoende bestaansmiddelen hebben
– bereid zijn te werken, tenzij dit om gezondheids- of billijkheidsredenen niet mogelijk is
– zijn rechten op andere uitkeringen laten gelden.
Tenslotte is het fout om te laten uitschijnen dat het de niet-Belgen zijn die het budget dat het OCMW kan besteden aan leefloon enkel te wijten is aan de stijging van het aantal niet-Belgen die zich hier komen vestigen. We mogen niet vergeten dat door de beslissing van deze rechtse regering om de inschakelingsuitkering af te schaffen heel wat OCMS geconfronteerd worden met een stijging van aanvragen tot het bekomen van leefloon.
Groen-Geraardsbergen ontkent niet dat er inspanningen moeten gedaan worden ten aanzien van de integratie van niet-Belgen. Deze inspanningen situeren zich op verschillende terreinen, o.a. opleiding en onderwijs, huisvesting, taal en participatie. We pleiten dan ook voor een multi-disciplinaire aanpak, eerder dan de integratie van niet-Belgen ridiculiseren tot een mathematisch probleem.
